تنگناها و چالش های اشتغال دانش آموختگان کشاورزی از دیدگاه مدیران اجرایی

هدف کلی این پژوهش بررسی چالش­های پیش روی دانش­آموختگان کشاورزی و اشتغال آنان و پیش بینی روند مشکل آفرینی آن در آینده است. روش تحقیق از لحاظ گردآوری اطلاعات به صورت پیمایشی و از نظر ماهیت از نوع کمی است. جامعه آماری تحقیق را مدیران و اعضای هیأت علمی موسسه­ها و مراکز تحقیقاتی و آموزشی وابسته به وزرات جهاد کشاورزی واقع در استان تهران(327 تن) تشکیل دادند. حجم نمونه آماری بر پایه فرمول کوکران 135 تن برآورد شد که برای بالا بردن ضریب بازگشت­پذیری پرسشنامه، 147 تن به صورت تصادفی به عنوان نمونه آماری گزینش شدند. ابزار تحقیق، پرسشنامه محقق ساخته­ای بود که روایی و پایایی آن به ترتیب با نظر اعضای هیات علمی دانشکده­های کشاورزی، دانشگاه تهران و دانشگاه تربیت مدرس و استفاده از یک بررسی راهنما و محاسبه تتای ترتیبی معادل 85/. بررسی و تایید شد. نتیجه تحقیق نشان داد که از نظر مدیران اجرایی تنگناها و چالش­های دانش­آموختگان کشاورزی که می­تواند در نهایت در دامن زدن به بیکاری آنان نقش بسزایی داشته باشد، به چهار عامل گرایش منفی به انجام کار خصوصی، نبود گزینش عقلایی، بار منفی جامعه در تعیین موقعیت های اجتماعی و تنگناهای جذب دانش­آموختگان دسته­بندی می­شوند که در مجموع این چهار عامل 69 درصد از واریانس عامل­ها و چالش­های موجود را تبیین می کند. یافته ها گویای آن است که پاره ای از این چالش­ها با عنایت به سیاست های جدید بخش آموزش و کشاورزی روندی کاهنده داشته و بهبودی آنها مورد انتظار پاسخگویان می­باشد؛ مانند مدرک­گرایی دانش­آموختگان، روحیه پشت میز نشینی در میان آنان، نداشتن شناخت کافی از رشته های کشاورزی پیش از ورود به دانشگاه و نبود روحیه خود اشتغالی نزد دانش­آموختگان. همچنین مشخص شد که بحران های نظام آموزش کشاورزی در آینده عبارتند از: جذب پایین دانش آموختگان کشاورزی در سازمان های دولتی، مهاجرت دانش­آموختگان روستایی به مناطق شهری، اشتغال دانش­آموختگان در مشاغل غیر­مرتبط و نداشتن گرایش دانش­آموختگان به انجام کارهای کشاورزی